Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 1991 r., sygn. III SA 304/91

Dokonywanie szacunku nie jest automatyczną konsekwencją pominięcia ksiąg podatkowych jako dowodu w postępowaniu podatkowym.

Niezbędne dane do określenia podstawy obliczenia podatku, mogą być bowiem ustalone w oparciu o inne dowody.

Z kolei ocena tych dowodów nie może być utożsamiana z szacunkiem.

UZASADNIENIE

Bogdan S. prowadził sklep z odzieżą, galanterią i obuwiem. W 1989 r., dwa razy skontrolowano jego księgi podatkowe i nie dopatrzono się w nich żadnych uchybień. Gdy 11 października 1990 r. skontrolowano księgę przychodów i rozchodów, to urząd skarbowy wydał decyzję ustalającą Bogdanowi S. zobowiązania w podatku dochodowym i obrotowym za 1989 r. Organ podatkowy uznał; że księga nie była prowadzona prawidłowo. Nie wpisano do niej bowiem końcowego remanentu, a przy księgowaniu kosztów nie podano daty ich powstania i rodzaju kosztów.