Wyrok NSA z dnia 20 marca 1991 r., sygn. I SA 139/91

1. Jeżeli osoba upoważniona z mocy ustawy do reprezentowania gminy /art. 31 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wystąpi w terminie do sądu administracyjnego ze skargą na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody /art. 98 ust. 1 tej ustawy/, nie mając do tego umocowania w postaci uchwały właściwego organu gminy /art. 98 ust. 3 ustawy/, sąd wzywa tę osobę do przedstawienia w wyznaczonym terminie zatwierdzenia tej czynności przez właściwy organ gminy /art. 70par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa/. Odrzucenie skargi może nastąpić dopiero po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego przez sąd /art. 71 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

2. Organem właściwym w rozumieniu art. 98 ust. 3 powyższej ustawy o samorządzie terytorialnym do udzielenia pełnomocnictwa do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest ten organ gminy, którego uchwały dotyczy zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.