Wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 1991 r., sygn. SA/Ka 525/91

Życie i zdrowie człowieka mogą być zagrożone - w rozumieniu art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie tylko działaniami bezpośrednimi, ale również pośrednio, przez stworzenie realnego niebezpieczeństwa katastrof i wypadków bądź narażenie poszczególnego człowieka na uszkodzenie ciała, trwałe kalectwo lub śmierć.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Prezydenta Miasta Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody K-kiego z dnia 17 maja 1991 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w Z. z dnia 10 kwietnia 1991 r. w sprawie nałożenia na podmioty gospodarcze prowadzące skup złomu żeliwnego i metali kolorowych obowiązku ewidencji ich dostawców i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.

UZASADNIENIE

Rada miejska w Z. podjęła w dniu 10 kwietnia 1991 r. uchwałę nr XVIII/163/91 w sprawie nałożenia na podmioty gospodarcze prowadzące skup złomu żeliwnego i metali kolorowych obowiązku ewidencji ich dostawców przez zapisywanie nazwiska i imienia oraz adresu i numeru dowodu osobistego każdego dostawcy, jak również charakterystyki i ilości dostarczonego złomu. Osoby nie przestrzegające tego obowiązku mają zostać ukarane w trybie i na zasadach przewidzianych w prawie o wykroczeniach. W preambule zaakcentowano, że przepisy uchwały służą ochronie życia i zdrowia ludzi. Uchwała została wydana z powołaniem się na art. 40 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/, określanej dalej skrótem "u.s.t.".