Wyrok NSA z dnia 20 lutego 1989 r., sygn. II SA 1183/88

W postępowaniu o wydanie zezwolenia na prowadzenie sprzedaży napojów alkoholowych poprzestanie na opinii terenowej i wojewódzkiej komisji do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi nie jest spełnieniem warunku zasięgnięcia opinii odpowiednich komisji wojewódzkiej rady narodowej /art. 18 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm../.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w G. na decyzję Ministra Rynku Wewnętrznego z dnia 19 lipca 1988 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zezwalającej na sprzedaż napojów alkoholowych.

UZASADNIENIE

Minister Rynku Wewnętrznego decyzją z dnia 19 lipca 1988 r. nr JWK-IV/AO/123/88, wydaną na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, stwierdził nieważność decyzji Dyrektora Wydziału Handlu Urzędu Wojewódzkiego w S. z dnia 25 stycznia 1984 r. nr 41/II/A-37/84, 41/II/B-38/84, 41/II/C-34/88, zezwalających na sprzedaż i podawanie napojów alkoholowych o zawartości do 4,5 procent, od 4,5 do 18 procent oraz powyżej 18 procent alkoholu w restauracji w G. należącej do Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska". Decyzje te bowiem zostały wydane bez obligatoryjnego zasięgnięcia opinii właściwych komisji wojewódzkiej rady narodowej oraz organizacji społecznych, co stanowi rażące naruszenie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm../ oraz par. 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm../.