Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 1988 r., sygn. IV SA 1127/87

Artykuł 4 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli /Dz.U. 1954 nr 32 poz. 135/ nie wyłącza w sprawach robót budowlanych, związanych z powszechną elektryfikacją wsi, stosowania przepisów ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, w tym jej art.. 21 ust. 4, art.. 28 ust. 1 i art.. 29.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art.. 207 par. 5 Kpa skargę Przedsiębiorstwa Elektryfikacji i Technicznej Obsługi Rolnictwa w Rz. na decyzję Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej z dnia 5 sierpnia 1987 r. w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania organu I instancji.

UZASADNIENIE

Minister Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej decyzją z dnia 5 sierpnia 1987 nr NB/053-K-103/87, wydaną po rozpatrzeniu odwołania Tadeusza M., uchylił decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w P. z dnia 8 stycznia 1987 nr UAN-V-3/8380/9/86/87, odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Wojewody P-kiego z dnia 18 maja 1982 r. o zatwierdzeniu planu realizacyjnego modernizacji urządzeń elektroenergetycznych we wsi D. i umorzył postępowanie pierwszej instancji. Zdaniem Ministra postępowanie w trybie art.. 145 Kpa w sprawie zakończonej decyzją o zatwierdzeniu planu realizacyjnego jest bezprzedmiotowe, gdyż decyzja ta utraciła ważność z mocy prawa - w myśl art.. 21 ust. 4 prawa budowlanego - po upływie roku od jej wydania, ponieważ inwestor nie uzyskał decyzji zezwalającej na wejście w teren i nie wystąpił o pozwolenie na budowę. Prowadzone roboty budowlane zatem powinny być traktowane jako samowola, z wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami prawnymi i materialnymi.