Wyrok NSA z dnia 14 marca 1988 r., sygn. IV SA 1139/87

1. Zasada, że Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje bezpośrednio tylko decyzje administracyjne, nie wyłącza pośredniej kontroli legalności aktów podustawowych, stanowiących podstawę prawną decyzji administracyjnych.

2. Dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu i rozważenie jej argumentów nie oznacza obowiązku uwzględnienia przez organ zgłoszonych wniosków i wydania zgodnej z nimi decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Komitetu Osiedlowego w W. na decyzję Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej z dnia 24 września 1987 r. w przedmiocie lokalizacji budownictwa mieszkaniowego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Architekta Miasta W., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej kwotę dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Prezydent Miasta W. decyzją z dnia 10 kwietnia 1987 r., wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 35 poz. 185 ze zm./ po rozpatrzeniu wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej, ustalił "lokalizację inwestycji budowlanej o znaczeniu wojewódzkim", realizację zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami na terenie położonym w W.

Prezydent Miasta stwierdził ponadto, że pozostałe warunki realizacji inwestycji określa umowa zawarta w dniu 12 grudnia 1986 r. między inwestorem a Zarządem Rozbudowy Miasta, zgodnie z art. 43 powołanej ustawy oraz par. 13 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie podziału inwestycji oraz zakresu, zasad i trybu ustalania ich lokalizacji /Dz.U. nr 31 poz. 140/. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że zgodnie z miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego W., zatwierdzonym uchwałą nr 57/82 Rady Narodowej Miasta W. z dnia 6 grudnia 1982 r. i częściowo zmienionym uchwałą nr 135 tej Rady, teren objęty decyzją jest przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową o wysokiej intensywności z usługami oraz że decyzja została wydana stosownie do uzgodnień inwestycji z jednostkami miejskimi.