Wyrok NSA z dnia 14 marca 1988 r., sygn. III SA 1200/87

1. Okoliczność, że na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 7 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./ Rada Ministrów określiła ulgi z tytułu inwestycji i remontów tylko w odniesieniu do działalności lub twórczości muzycznej i kompozytorskiej, plastycznej i fotograficznej, oznacza, że pozostałym podatnikom podatku wyrównawczego przysługują ulgi z tytułu poniesienia wydatków na wszelkie inwestycje o charakterze produkcyjnym lub związane z wykonywaniem zawodu, jak to stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy.

2. Brak jest podstaw do wyłączenia z kręgu podatników podatku wyrównawczego, którym przysługują ulgi, ajentów, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie uznania przychodów agentów wykonujących działalność w imieniu jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy na warunkach zlecenia za podlegające podatkowi od wynagrodzeń oraz w sprawie opłacania podatku wyrównawczego przez tych agentów /Dz.U. nr 65 poz. 295/.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Ryszarda R. na decyzję Ministra Finansów z dnia 2 marca 1987 r. w przedmiocie odmowy przyznania ulgi w podatku wyrównawczym z tytułu inwestycji.