Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 1987 r., sygn. SA/Wr 730/87

Artykuł 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie stanowi podstawy do wydania decyzji stwierdzającej - na wniosek osoby trzeciej lub z urzędu - obowiązek meldunkowy indywidualnie określonego podmiotu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stefanii M. na decyzję Dyrektora Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z dnia 8 czerwca 1987 r. w przedmiocie stwierdzenia obowiązku zameldowania się Włodzimierza K. na pobyt stały i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu Miejskiego w D., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu Wojewódzkiego w Wałbrzychu kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

UZASADNIENIE

Jak wynika z akt sprawy administracyjnej, we wrześniu 1986 r. Krystyna K. wystąpiła do Kierownika Wydziału Społeczno-Administracyjnego Urzędu Miejskiego w D. z wnioskiem o wymeldowanie jej byłego męża z lokalu nr 5 w domu nr 25 przy ul. K.P. w D., ponieważ - po zawarciu ponownego związku małżeńskiego - zamieszkuje on faktycznie u swojej obecnej żony w lokalu przy ul. O. nr 1/3 w D.