Wyrok NSA z dnia 25 września 1987 r., sygn. III SA 316/87

Jeżeli szczegółowe przepisy podatkowe powierzają określonym podmiotom obliczanie i pobieranie od podatnika podatku i wpłacanie go na właściwy rachunek, to podmiot ten staje się płatnikiem w rozumieniu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ bez względu na to, czy w przepisach szczegółowych został on wyraźnie nazwany płatnikiem.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stanisława M. na decyzję Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 8 stycznia 1987 r. w przedmiocie wymiaru podatku wyrównawczego za okres styczeń - lipiec 1983 r. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w Białymstoku kwotę złotych siedem tysięcy osiemset trzydzieści dwa tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.