Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 1987 r., sygn. II SA 1509/86

m. Powoływanie się przez organy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację na dezercję jako przeszkodę do stwierdzenia uprawnień kombatanckich wnioskodawcy tylko wtedy byłoby uzasadnione, gdyby fakt ten ustalono w drodze oceny stosownych dowodów / na przykład akt śledztwa lub akt sądowych w sprawie o dezercję/.

2. Zapis na karcie ewidencyjnej Wojskowej Komendy uzupełnień, że w 1946 roku na mocy amnestii umorzono śledztwo przeciwko ubiegającemu się o przyznanie uprawnień kombatanckich w sprawie o dezercję, jest tylko dowodem, że takie postępowanie przygotowawcze prowadzono, nie wystarcza natomiast do stwierdzenia, iż dezercja rzeczywiście miała miejsce.