Wyrok NSA z dnia 12 lutego 1987 r., sygn. III SA 1092/86

1. Praktyka sprowadzająca organ I instancji do roli wykonawcy poleceń organu nadrzędnego stanowi bezpośrednią ingerencję w sposób załatwienia sprawy, zastrzeżonej do kompetencji organu niższego stopnia oraz pozbawia go samodzielności, nieodzownej w orzecznictwie administracyjnym.

Tego rodzaju sytuacja czyni kontrolę instancyjną wręcz iluzoryczną /art. 15 Kpa/.