Wyrok NSA z dnia 18 października 1985 r., sygn. II SA 1134/85

Skoro jednym z głównych ustawowych celów przyznawania uprawnień do świadczeń kombatanckich, jako uprawnień szczególnych jest otoczenie wyjątkową troską i opieką środowiska ludzi zasłużonych dla narodu i państwa, to nie można uznać za sprzeczną z prawem decyzję organów ZBoWiD odmawiającą stwierdzenia uprawnień do takich świadczeń osobie, która była wprawdzie uczestnikiem wojny obronnej w Polsce we wrześniu 1939 r. lecz następnie pełniła służbę w armii niemieckiej, walcząc przeciwko koalicji antyhitlerowskiej, a po przejściu, w obliczu nieuchronnej klęski III Rzeszy Niemieckiej, na stronę aliantów, nie brała następnie bezpośredniego udziału w walkach zbrojnych przeciwko hitlerowskiemu najeźdźcy i nie wykazała się zasługami mającymi w tej walce szczególne znaczenie.