Wyrok NSA z dnia 28 lutego 1985 r., sygn. SA/Ka 894/84

Zameldowanie stanowi dowód miejsca pobytu, przy czym rejestracja zgłoszenia zameldowania na pobyt stały uzależniona jest od jednoczesnego spełnienia dwóch warunków ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/. Jeżeli jeden z nich dotyczący faktycznego pobytu w danym lokalu, nie spełnił się, zasadną jest w świetle art. 47 ust. 2 w zw. z art. 9 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy odmowa rejestracji zameldowania na pobyt stały.