Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 1984 r., sygn. III SA 50/84

Obowiązek podatkowy może powstać z tytułu sprzedaży określonego materiału także wówczas, gdy podatnik nie prowadzi żadnej działalności produkcyjnej z takiego materiału. Jeżeli jednak podatnikowi postawiono zarzut, że sprzedaż materiału była związana z prowadzoną działalnością wytwórczą, a organy finansowe prowadziły w sprawie postępowanie na okoliczność sprowadzonego do kraju przez podatnika materiału, ilości przetworzonej, norm zużycia na jednostkę towaru, zakresu sprzedaży i ilości pozostałej w zakładzie, to ocena związku pomiędzy wnioskami wynikającymi z tych ustaleń a zeznaniami świadków w przedmiocie sprzedaży materiału nie przetworzonego należy do obowiązków organu podatkowego rozpatrzenia całokształtu materiału dowodowego /art. 80 Kpa/ oraz uzasadnienia w decyzji odmowy uznania wiarygodności i mocy dowodowej tych faktów /art. 107 par. 3 Kpa/.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Vehbi Y. na decyzję Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 listopada 1983 r. w przedmiocie wymiaru podatku obrotowego i dochodowego i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w Łodzi kwotę złotych dwadzieścia sześć tysięcy pięćset pięćdziesiąt sześć tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.