Wyrok NSA z dnia 21 listopada 1984 r., sygn. SA/Gd 990/84

Osobą, która opuściła dotychczasowe miejsce stałego pobytu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ jest osoba, która przestała zamieszkiwać i nie ma zamiaru stałego przebywania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem. Jeżeli osoba taka utraciła uprawnienia do przebywania w lokalu /np. wskutek orzeczenia eksmisji przez sąd/, to terenowy organ administracji państwowej wydaje decyzję o wymeldowaniu także wtedy, gdy - nie wyzbyła się ona zamiaru stałego przebywania w tej samej miejscowości.