Wyrok NSA z dnia 19 lipca 1983 r., sygn. II SA 668/83

1. Pogląd organu administracji, że niewydanie decyzji w sprawie oznacza decyzję odmowną, jest rażąco sprzeczny z art. 104 Kpa.

2. Okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ określone są taksatywnie i nie mogą być interpretowane rozszerzająco.

3. Jeżeli w sprawie o wydanie zezwolenia na wykonywanie rzemiosła nie występują okoliczności wymienione w powyższym przepisie, wydania takiego zezwolenia nie można odmówić; decyzja organów administracji państwowej ma w takim wypadku charakter decyzji związanej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marka J. na decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 2 marca 1983 r. w przedmiocie uprawnień do wykonywania rzemiosła i na podstawie art. 207 par. 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji w części dotyczącej odmowy udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła, a także zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezydenta Miasta Łodzi kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.

UZASADNIENIE

Marek J., z zawodu dziewiarz, złożył do Naczelnika Dzielnicy w Łodzi wniosek o wydanie uprawnienia rzemieślniczego w zakresie dziewiarstwa maszynowego oraz dziewiarstwa ręcznego. Do wniosku dołączył odpis świadectwa czeladniczego w rzemiośle dziewiarstwo, zaświadczenie o zatrudnieniu w zawodzie dziewiarskim, kwestionariusz osobowy, pozytywne opinie Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego, Cechu Rzemiosł Odzieżowych i Włókienniczych oraz Izby Rzemieślniczej. W aktach znajduje się informacja o niekaralności.