Wyrok NSA z dnia 5 stycznia 1982 r., sygn. II SA 919/81

1. Jeżeli organ administracji nie wyjaśnił osobie składającej podanie o sprzedaż jej określonej działki gruntów PFZ, że wskazana działka nie jest wyznaczona do sprzedaży, bądź też osoba ta - pomimo wyjaśnienia jej tej okoliczności - złożyła podanie, wszczynając w ten sposób postępowanie administracyjne /art. 61 par. 3 Kpa/, organ ten powinien wydać decyzję umarzającą postępowanie jako bezprzedmiotowe /art. 105 par. 1 Kpa/, zamiast rozpatrywać wniosek strony co do jego istoty.

2. Rozpatrując odwołanie strony, organ administracji wyższego stopnia może wydać rozstrzygnięcie tylko na podstawie art. 138 Kpa, co w wypadku bezprzedmiotowości postępowania organu I instancji oznacza, że organ odwoławczy powinien wydać decyzję uchylającą decyzję i umarzającą postępowanie I instancji /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/.

3. Niedopuszczalne natomiast jest przy postępowaniu odwoławczym orzekanie na podstawie art. 156 Kpa, mającego zastosowanie do sytuacji, gdy organ wyższego stopnia działa nie jako organ odwoławczy, lecz jako organ nadzoru, którego uprawnienia są węższe od uprawnień organu odwoławczego.