Wyrok NSA z dnia 8 października 1982 r., sygn. SA/Kr 599/82

Art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie określa, jaki czas musi osoba zamieszkiwać pod danym adresem, by uznać jej pobyt za stały, lecz jedynie określa termin zarejestrowania tego pobytu we właściwym organie. Nieprzebywanie bezpośrednio po zameldowaniu na pobyt stały pod wskazanym adresem nie dowodzi jeszcze braku zamiaru pobytu stałego pod tym adresem.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Joanny K. na decyzję Wojewody Tarnowskiego z dnia 17 kwietnia 1982 r. w przedmiocie uchylenia decyzji Naczelnik Miasta D., orzekającej wymeldowanie Tomasza T. z miejsca zameldowania na pobyt stały.