Wyrok NSA z dnia 12 listopada 1981 r., sygn. I SA 2279/81

Artykuł 39 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ upoważnia organ administracji do oceny stanu faktycznego sprawy w zakresie, w jakim ustawodawca użył w przepisie nieostrego sformułowania "w miarę potrzeby". Oceniając zasadność potrzeb zainteresowanego, organ administracji powinien jednak zastosować zasadę zawartą w art. 7 Kpa, to znaczy porównać słuszność interesu obywatela z interesem społecznym.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Roberta G. na decyzję Wojewody Łomżyńskiego z dnia 16 czerwca 1981 r. w przedmiocie odmowy przydzielenia lokalu.

UZASADNIENIE

Robert G. zwrócił się w dniu 13 marca 1981 r. do Naczelnika Miasta i Gminy w G. z prośbą o przydzielenie mu lokalu mieszkalnego nr 19 w budynku nr 2 na osiedlu B., podając w uzasadnieniu, że w lokalu tym zamieszkiwał od dziecka wraz z rodzicami, którzy ostatnio wybudowali sobie dom jednorodzinny. Wspomniany lokal składa się z jednego pokoju z kuchnią, a zatem może być przyznany samotnej osobie na podstawie art. 39 prawa lokalowego.