Wyrok NSA z dnia 22 października 1981 r., sygn. I SA 2067/81

1. Odrębność procedury związanej z wykonywaniem przez organ administracji kary dodatkowej zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, orzeczonej przez sąd lub kolegium do spraw wykroczeń /art. 181 par. 1 w związku z art. 2 pkt 7 Kkw i - odpowiednio - art. 100 Kpw/ i procedury administracyjnej, na mocy której organ może cofnąć prawo jazdy z urzędu w związku z udowodnionym faktem prowadzenia przez kierowcę pojazdu w stanie wskazującym na spożycie alkoholu /art. 20 ust. 3 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych - Dz.U. nr 53 poz. 295 ze zm./, zobowiązuje organ administracji do rozdzielnego prowadzenia postępowania w każdej z takich spraw i wydania aktów administracyjnych w formie i z powołaniem podstawy prawnej stosownej dla danej procedury.

2. Wykonując orzeczoną przez sąd lub kolegium do spraw wykroczeń karę dodatkową zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za czyny polegające na prowadzeniu takich pojazdów w stanie wskazującym na spożycie alkoholu, organ administracji państwowej nie może stosować formy decyzji i powoływać się na art. 20 ust. 3 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. Zastosowanie bowiem formy decyzji dla wykonania prawomocnego orzeczenia w sprawie karnej i równocześnie dla rozstrzygnięcia sprawy w postępowaniu administracyjnym narusza zasadę odrębności proceduralnej i stwarza stronie podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego odwoławczego, obejmującego tym samym również karę orzeczoną prawomocnie przez sąd lub kolegium.

3. W postępowaniu administracyjnym, prowadzonym w sprawie cofnięcia prawa jazdy przez terenowy organ administracji państwowej w związku z kilkakrotnym naruszeniem przez kierowcę przepisów o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub podobnie działającego środka, dowodem recydywy może być tylko aktualny wyciąg z rejestru skazanych /ukaranych/. Niedopuszczalne natomiast jest - w rozumieniu art. 75 Kpa w związku z art. 110 Kk i art. 46 par. 1 Kw - traktowanie orzeczeń jako dowodów.