Prowadzenie instruktażu i popularyzowanie tenisa stołowego

Certyfikat

Certyfikat jest ważny bezterminowo

3 poziom Polskiej Ramy Kwalifikacji (dalej jako PRK), 3 poziom Sektorowej Ramy Kwalifikacji w sektorze sport

Osoba posiadająca kwalifikację jest przygotowana do samodzielnej organizacji i realizacji rekreacyjnych zajęć i lekcji indywidualnych tenisa stołowego w oparciu o wzorcowe konspekty dla różnych grup odbiorców, w tym dzieci i młodzieży (po spełnieniu warunków pracy z osobami nieletnimi). W odniesieniu do wiedzy dotyczącej biologicznych i biomechanicznych, metodycznych oraz prawno-organizacyjnych podstaw realizacji zajęć z tenisa stołowego planuje, prowadzi i monitoruje lekcje, demonstrując podstawowe techniki gry. Organizuje i realizuje wydarzenia sportowe. Przygotowuje ofertę dostosowaną do grupy odbiorców uwzględniającą scenariusz wydarzenia, metody komunikacji, a także założenia budżetowe oraz sposoby rozliczenia imprezy. Osoba posiadająca kwalifikację jest również przygotowana do popularyzacji i promocji tenisa stołowego jako aktywności fizycznej, aktywności uzupełniającej inne obszary działalności sportowej oraz ścieżki rozwoju osobistego i zawodowego. Jest gotowa do prowadzenia wystąpień publicznych angażujących uczestników wydarzeń sportowych i zachęcających do aktywności fizycznej.

Zestaw 1. Podstawy planowania zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Charakteryzuje podstawy planowania zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

- opisuje narządy i układy człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem aparatu ruchu,

- wyjaśnia pojęcie sprawności fizycznej i poszczególnych cech zdolności motorycznych człowieka,

- wyjaśnia podstawowe zmiany zachodzące w układach człowieka pod wpływem wysiłku fizycznego, w szczególności w układzie krążeniowo-oddechowym, posługując się odpowiednimi parametrami (np. zmiany temperatury ciała, tętna, wentylacji minutowej),

- omawia krzywą intensywności zajęć,

- opisuje pojęcia i procesy z zakresu fizjologii wysiłku fizycznego człowieka w tenisie stołowym, m.in.: wydolność fizyczna, zmęczenie, wypoczynek, mechanizm i rodzaje skurczu mięśnia, systemy pozyskiwania energii do pracy mięśniowej w różnych rodzajach wysiłku fizycznego (np. fosfagenowy, glikolityczny),

- omawia wymogi techniczne i taktyczne dyscypliny, m.in.: zasady biomechaniki ruchu (struktury ruchu), jakości i zmienności ruchu oraz zagadnienia związane z dostosowaniem się.

Charakteryzuje metodyczne podstawy planowania zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

- omawia dobór sprzętu do wstępnej nauki gry w tenisa stołowego,

- wymienia rodzaje informacji, które należy uzyskiwać od zawodnika w trakcie realizacji zajęć i lekcji indywidualnych (np. samopoczucie w trakcie realizacji zajęć, opinia o zajęciach),

- omawia znaczenie współpracy z rodzicami i opiekunami uczestnika zajęć lub lekcji indywidualnych,

- omawia znaczenie współpracy z trenerami tenisa stołowego w kontekście dalszego rozwoju sportowego uczestnika,

- omawia elementy zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym,

- wyjaśnia zasady planowania i korygowania zajęć i lekcji indywidualnych.

Charakteryzuje organizacyjno-prawne podstawy planowania zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

- opisuje ciekawostki związane z ogólną historią tenisa stołowego i własną praktyką uprawiania tenisa,

- omawia przepisy gry,

- omawia zasady etyki zawodowej instruktora i animatora tenisa stołowego,

- omawia zasady bezpieczeństwa związane z przystępowaniem uczestników do zajęć i lekcji indywidualnych,

- omawia zasady bezpieczeństwa obowiązujące na zajęciach i lekcjach indywidualnych,

- wymienia elementy systemu współzawodnictwa sportowego w Polsce i na świecie,

- wymienia elementy systemu szkolenia sportowego w Polsce i na świecie,

- wskazuje akty prawne i regulacje określające zasady funkcjonowania tenisa stołowego w Polsce i na świecie,

- omawia kwestie formalne związane z uczestniczeniem w zawodach.

Charakteryzuje psychospołeczne podstawy planowania zajęć i lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

- omawia wybrane sposoby motywowania uczestników do regularnego wysiłku,

- omawia rolę procesów emocjonalno-motywacyjnych w uczestniczeniu w zajęciach.

Omawia zagadnienia dotyczące predyspozycji do uczestnictwa w procesie szkolenia w tenisie stołowym i w innych dyscyplinach

- charakteryzuje zasady identyfikacji talentów,

- wskazuje możliwości rozwoju zawodnika w różnych dyscyplinach sportu,

- wymienia cechy psychofizyczne predysponujące do uprawiania tenisa stołowego,

- omawia sposoby prowadzenia procesu "naboru i selekcji".

Zestaw 2. Organizacja i realizacja zajęć oraz lekcji indywidualnych w tenisie stołowym

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Planuje zajęcia i lekcje indywidualne

- tworzy plan przebiegu zajęć, uwzględniając elementy takie jak: treści zajęć, rozgrzewka, dozowanie ćwiczeń itd.,

- wykorzystuje wzorcowe konspekty zajęć,

- dobiera ćwiczenia do stopnia zaawansowania uczestnika zajęć.

Organizuje zajęcia i lekcje indywidualne

- weryfikuje gotowość uczestnika do udziału w zajęciach,

- sprawdza stan pomieszczenia i sprzętu (pod kątem warunków technicznych i higienicznych),

- dobiera sprzęt do uczestnika zajęć.

Prowadzi zajęcia i lekcje indywidualne

- przeprowadza rozgrzewkę,

- demonstruje podstawowe techniki gry: (1) dłoniowe trzymanie rakietki, (2) piórkowe trzymanie rakietki, (3) postawę gotowości, (4) podstawową pracę nóg, (5) serw podstawowy forhend (fh), (6) serw podstawowy bekhend (bh), (7) atak fh blisko stołu, (8) atak bh blisko stołu (kuaipo), (9) atak forhend z bekhendu (fhb)-bh, (10) przebicie bh, (11) serw podcięty bh, (12) przebicie fh, (13) serw podcięty fh, (14) topspin fh, (15) topspin fhb.

Monitoruje przebieg zajęć i lekcji indywidualnych

- przekazuje merytoryczne informacje zwrotne w trakcie zajęć i lekcji indywidualnych,

- zachęca uczestnika do refleksji o postępach,

- podsumowuje przebieg zajęć i lekcji indywidualnych,

- przedstawia uczestnikowi propozycję działań, które przyczynią się do podnoszenia poziomu umiejętności.

Zestaw 3. Promowanie tenisa stołowego jako sportu dla wszystkich i ścieżki rozwoju

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Charakteryzuje zagadnienia związane z promowaniem tenisa stołowego jako sportu dla wszystkich i na całe życie

- omawia wymiar społeczny aktywności sportowej,

- omawia korzyści wynikające z regularnej gry w tenisa stołowego,

- wskazuje sposoby upowszechniania tenisa stołowego jako sportu dla wszystkich (dla różnych grup wiekowych, rodzin, amatorów itp.),

- omawia rolę organizowania wydarzeń sportowych związanych z tenisem stołowym (np. konkurs, gra, turniej),

- wskazuje sposoby i metody zachęcania do uczestnictwa w wydarzeniu i zajęciach.

Organizuje wydarzenie związane z promocją tenisa stołowego

- omawia uwarunkowania administracyjno-prawne organizacji imprez w zależności od typu imprezy, liczby uczestników i miejsca jej organizacji,

- szacuje potrzebne zasoby osobowe i materialne w zależności od typu imprezy, uczestników i miejsca,

- omawia sposoby pozyskiwania wolontariuszy do współpracy,

- szacuje budżet imprezy,

- przygotowuje program imprezy,

- redaguje informację o wydarzeniu, uwzględniając przepisy o ochronie danych osobowych,

- dobiera kanały komunikacji do grupy odbiorców,

- charakteryzuje specyfikę współpracy z przedstawicielami różnych środowisk (nauczyciele i dyrekcja, rodzice i opiekunowie, klub sportowy, władze lokalne/regionalne i samorządowe, inne podmioty sportowe),

- wskazuje możliwości pozyskiwania środków finansowych na organizację imprez sportowych,

- identyfikuje ryzyka i wskazuje sposoby zapobiegania im,

- omawia sposoby monitorowania realizacji imprezy,

- omawia sposoby rozliczania budżetu.

Realizuje wydarzenia związane z promocją tenisa stołowego

- przedstawia prezentację dotyczącą tenisa stołowego dostosowaną do określonej grupy odbiorców (np. dzieci, seniorów, mieszkańców domów dziecka, domów opieki społecznej, osób przebywających w zakładach penitencjarnych),

- wykorzystuje wiedzę z obszaru tenisa stołowego podczas realizacji wydarzenia,

- stosuje techniki wystąpień publicznych w celu zainteresowania i zaangażowania uczestników.

1. Etap weryfikacji

1.1. Metody

Weryfikacja efektów uczenia się składa się z 2 części: część teoretyczna, część praktyczna.

W części teoretycznej weryfikacji podlegają:

- wszystkie efekty uczenia się z zestawu 1,

- efekt uczenia się "Charakteryzuje zagadnienia związane z promowaniem tenisa stołowego jako sportu dla wszystkich i na całe życie" z zestawu 3,

- poniższe kryteria weryfikacji efektu uczenia się "Organizuje wydarzenie związane z promocją tenisa stołowego" z zestawu 3:

• "omawia uwarunkowania administracyjno-prawne organizacji imprez w zależności od typu imprezy, liczby uczestników i miejsca jej organizacji",

• "omawia sposoby monitorowania realizacji imprezy",

• "omawia sposoby rozliczania budżetu".

W części praktycznej weryfikacji podlegają:

- efekty uczenia się z zestawu 2,

- efekty uczenia się z zestawu 3, z wyłączeniem efektu: "Charakteryzuje zagadnienia związane z promowaniem tenisa stołowego jako sportu dla wszystkich i na całe życie".

Zaliczenie części teoretycznej jest warunkiem przystąpienia do części praktycznej.

W części teoretycznej stosuje się metody:

- test teoretyczny,

- analiza dowodów i deklaracji, która może być połączona z rozmową z komisją walidacyjną, zwaną dalej "komisją".

Legitymacja instruktora sportu w tenisie stołowym (wydana przed wejściem w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz. U. poz. 829)) lub dyplom trenera w tenisie stołowym (wydany przed wejściem w życie ww. ustawy), lub dyplom ukończenia studiów wyższych w zakresie tenisa stołowego mogą być dowodem na posiadanie wszystkich efektów uczenia się weryfikowanych w części teoretycznej. Inne dowody, w zależności od ich zakresu przedmiotowego, mogą pozwolić na potwierdzenie posiadania wszystkich lub części efektów uczenia się przypisanych do tej części.

W części praktycznej dopuszcza się metody:

- analiza dowodów i deklaracji połączona z rozmową z komisją,

- obserwacja (w warunkach rzeczywistych lub symulowanych) połączona z rozmową z komisją (rozmowa ma każdorazowo charakter uzupełniający).

Przykładowe dowody na posiadanie efektów uczenia się to: dzienniki prowadzenia zajęć, plany i konspekty zajęć; dokumentacja projektowa i raporty podsumowujące zorganizowane imprezy; dokumentacja filmowa i fotograficzna.

1.2. Zasoby kadrowe

Weryfikację przeprowadza komisja. Komisja składa się z co najmniej 3 osób, z których:

- co najmniej 1 członek komisji posiada dyplom trenera tenisa stołowego przynajmniej drugiej klasy (wydany przed wejściem w życie ww. ustawy) lub kwalifikację cząstkową "Prowadzenie procesu szkolenia wstępnego w tenisie stołowym" na 4 poziomie PRK,

- co najmniej 1 członek komisji posiada doświadczenie w zakresie działań związanych z wdrażaniem Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji,

- co najmniej 2 członków komisji posiada 5-letnie doświadczenie w prowadzeniu procesu szkolenia w tenisie stołowym w okresie ostatnich 10 lat przed uczestnictwem w komisji,

- każdy członek komisji posiada 5-letnie doświadczenie w zakresie organizacji lub szkolenia w tenisie stołowym.

1.3. Sposób organizacji walidacji oraz warunki organizacyjne i materialne

W celu przeprowadzenia weryfikacji wiedzy instytucja certyfikująca zapewnia warunki umożliwiające każdej osobie przystępującej do walidacji samodzielną pracę. W celu weryfikacji umiejętności instytucja certyfikująca zapewnia:

- w przypadku wykorzystania obserwacji w warunkach symulowanych:

• halę sportową z odpowiednim oświetleniem (minimum 600 lux),

• sprzęt sportowy: stoły do tenisa stołowego, siatki do stołów, płotki, rakietki, piłki,

• ekran, rzutnik, komputer,

- w przypadku wykorzystania analizy dowodów i deklaracji: ekran, rzutnik, komputer.

Weryfikacja umiejętności w zakresie obserwacji może być przeprowadzona w miejscu wskazanym przez osobę przystępującą do walidacji.

Instytucja certyfikująca musi zapewnić możliwość odwołania się od wyniku każdej części weryfikacji.

2. Etapy identyfikowania i dokumentowania

Nie określa się wymogów dla etapu identyfikowania i dokumentowania efektów uczenia się.

Nie określa się

Nie rzadziej niż raz na 10 lat