Prowadzenie ogólnodostępnego poradnictwa obywatelskiego niezależnego od systemu regulowanego przepisami

Certyfikat

5 lat

5

Syntetyczna charakterystyka efektów uczenia się

Osoba posiadająca kwalifikację jest gotowa do samodzielnego udzielania porad obywatelskich. W swoich działaniach wykorzystuje wiedzę z obszaru metodyki poradnictwa obywatelskiego, zapobiegania problemom społecznym i ich rozwiązywania oraz ustaw i rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego z zakresu przede wszystkim zadłużenia, spraw mieszkaniowych oraz zabezpieczenia społecznego i wsparcia rodziny. Jest przygotowana do przeprowadzenia całego procesu poradnictwa obywatelskiego, począwszy od zawarcia wstępnego kontraktu z klientem poprzez identyfikację potrzeb i oczekiwań do zamknięcia sprawy. Opracowuje wspólnie z klientem sposoby rozwiązania problemu oraz wypracowuje możliwe strategie i harmonogram działania, oraz prowadzi dokumentację porady. Stosuje techniki komunikacyjne w rozmowie z klientem i wskazuje instytucje, organy i osoby kompetentne do udzielenia pomocy wyspecjalizowanej.

Zestaw 1. Podstawy teoretyczne poradnictwa obywatelskiego

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Posługuje się wiedzą z obszaru poradnictwa obywatelskiego

- wyjaśnia różnicę pomiędzy poradnictwem prawnym a obywatelskim;

- omawia historię kształtowania się poradnictwa obywatelskiego w Polsce;

- omawia formy aktywizacji i partycypacji obywatelskiej;

- omawia źródła prawa i określa ich hierarchię;

- omawia źródła rzetelnej i aktualnej informacji prawnej;

- wskazuje instytucje, organy i osoby kompetentne do udzielenia pomocy wyspecjalizowanej;

- omawia kwestie regulowane prawem miejscowym i przepisami szczególnymi;

- wymienia obowiązujące akty prawne regulujące kwestie związane między innymi z zadłużeniem, sprawami mieszkaniowymi, zabezpieczeniem społecznym, wsparciem rodziny.

Charakteryzuje obszar działalności zawodowej doradcy obywatelskiego

- omawia etapy porady obywatelskiej;

- omawia zasady i standardy poradnictwa obywatelskiego, wskazując na nieodpłatność, szeroki dostęp do usługi, rzetelność udzielanych porad, zapewnienie jakości świadczonych usług, poufność, mobilizowanie klienta do samodzielnego działania, formę świadczonej pomocy;

- omawia znaczenie wsparcia doradcy w procesie rozwiązywania sytuacji problemowej objętej poradą;

- wskazuje sytuacje problemowe, jakie mogą wystąpić w pracy doradcy obywatelskiego;

- omawia sposoby reagowania na sytuacje problemowe;

- wskazuje sytuacje, w których doradca może odmówić udzielenia porady.

Zestaw 2. Świadczenie porady obywatelskiej

Poszczególne efekty uczenia się

Kryteria weryfikacji ich osiągnięcia

Zawiera wstępny kontrakt z klientem

- informuje o zasadach udzielania porad obywatelskich;

- przedstawia warunki udzielenia porady.

Identyfikuje potrzeby i oczekiwania klienta

- wymienia rodzaj informacji, które należy uzyskać od klienta;

- uzyskuje informacje od klienta o jego problemach, zasobach, deficytach i sytuacji społeczno-ekonomicznej;

- diagnozuje problemy;

- ustala oczekiwania klienta;

- wskazuje uprawnienia i obowiązki klienta, ustala stan faktyczny sytuacji klienta;

- ustala wraz z klientem priorytety i obszary problemowe wymagające wsparcia.

Udziela porady obywatelskiej

- podaje możliwe sposoby rozwiązania problemu oraz jego skutki (np. negatywne i pozytywne następstwa);

- wyjaśnia treść dokumentów, z jakimi przychodzi klient;

- przygotowuje wraz z klientem pisma/dokumenty (np. pismo do urzędu);

- edukuje w zakresie obowiązków i praw przysługujących klientowi, a także w zakresie sposobów, terminów i skutków działań lub zaniechań w zakresie ich realizacji;

- aktywizuje klienta do samodzielnego działania poprzez zapewnienie jego udziału w wyborze celu i sposobu postępowania;

- wskazuje instytucje, organy i osoby kompetentne do udzielenia pomocy wyspecjalizowanej;

- podsumowuje rozmowę.

Opracowuje z klientem możliwe sposoby rozwiązania problemu i wypracowuje możliwe strategie i harmonogram działania

- omawia cel i zasady opracowywania możliwych sposobów rozwiązania problemu i wypracowania możliwych strategii i harmonogramu działania;

- korzysta z baz danych aktów prawnych;

- opracowuje z klientem możliwe rozwiązania problemu i wypracowuje strategie działania, w tym:

- wskazuje podstawę prawną propozycji rozwiązań,

- terminy, harmonogram,

- obszary problemowe (spriorytetyzowane),

- propozycje rozwiązań i ich konsekwencje,

- sposoby monitorowania efektów,

- inne zasoby wsparcia.

Prowadzi dokumentację udzielonej porady obywatelskiej

- wyjaśnia cele tworzenia dokumentacji;

- omawia elementy karty sprawy klienta;

- wypełnia kartę sprawy klienta w zakresie obejmującym opis problemu i opis udzielanej porady;

- kategoryzuje poradę zgodnie z aktualnie obowiązującym systemem rejestracji danych (np. bazą spraw klientów zgodnie z wymogami wynikającymi z aktualnie obowiązujących regulacji dotyczących ochrony danych osobowych);

- dokonuje anonimizacji danych;

- omawia przepisy o ochronie danych osobowych.

Stosuje techniki komunikacyjne w rozmowie z klientem

- wita i żegna się z klientem;

- w rozmowie z klientem stosuje techniki komunikacji interpersonalnej (np. parafrazowanie, pytania otwarte, pytania zamknięte, uzyskiwanie informacji zwrotnej, zachęty);

- dostosowuje przekaz do klienta;

- wyjaśnia rolę komunikacji niewerbalnej.

Metody weryfikacji

Efekt uczenia weryfikuje się z wykorzystaniem następujących metod:

- test teoretyczny;

- obserwacja w warunkach symulowanych;

- rozmowa z komisją.

Zasoby kadrowe

Weryfikację efektów uczenia się dla kwalifikacji przeprowadza komisja weryfikacyjna składająca się z minimum trzech osób. Każdy z członków komisji musi spełniać następujące wymagania:

- posiadać wykształcenie wyższe magisterskie;

- posiadać 500 godz. udokumentowanego doświadczenia w obszarze poradnictwa obywatelskiego zdobytego w ciągu ostatnich 5 lat lub minimum 5-letnie doświadczenie w superwizji lub wprowadzaniu pracowników lub stażystów do pracy z wykorzystaniem metodyki pracy stosowanej w doradztwie obywatelskim;

- posiadać pełną zdolność do czynności prawnych.

Sposób organizacji walidacji oraz warunki przeprowadzenia weryfikacji

Podczas walidacji instytucja certyfikująca ma obowiązek zapewnić warunki do przeprowadzenia walidacji. Weryfikacja efektów uczenia się składa się z dwóch części: pierwszej - teoretycznej i drugiej - praktycznej. Warunkiem podejścia do części drugiej jest pozytywny wynik części pierwszej. W części pierwszej wykorzystywana jest metoda testu teoretycznego, a sprawdzeniu podlegają efekty uczenia się w zakresie posługiwania się wiedzą z obszaru poradnictwa obywatelskiego i działalności zawodowej doradcy obywatelskiego.

W części drugiej wykorzystywana jest metoda obserwacji w warunkach symulowanych (symulacja rozmowy z klientem, następnie przygotowanie zindywidualizowanego planu działania), a sprawdzeniu podlegają efekty uczenia się w zakresie zawierania wstępnego kontraktu z klientem, identyfikowania potrzeb i oczekiwań klienta, udzielania porady obywatelskiej oraz umiejętności opracowania z klientem możliwych sposobów rozwiązania problemu i wypracowania możliwej strategii i harmonogramu działania.

Rozmowa z komisją jest stosowana komplementarnie do innych metod. Instytucja certyfikująca musi zapewnić:

- dostęp dla uczestników walidacji do aktów prawnych;

- osobę przygotowaną do odegrania scenek, np. aktora, statystę, członka komisji;

- wzory kart spraw klienta;

- urządzenie rejestrujące dźwięk i obraz do utrwalenia praktycznej części weryfikacji.

Warunki, jakie musi spełniać osoba przystępująca do walidacji

Osoba przystępująca do walidacji musi posiadać kwalifikację pełną z minimum 6 poziomem PRK zgodnie z art. 8 ustawy o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji. Kwalifikacje na 6 poziomie PRK posiadają osoby, które ukończyły studia pierwszego stopnia.

Nie rzadziej niż raz na 5 lat.