Udział Polski w historycznym akcie jednoczenia się Europy jest nakazem racji stanu. Pozostanie poza Unią Europejską oznaczałoby samotne zmaganie się naszego kraju z trudnymi problemami, jakie stoją przed nami w najbliższej dekadzie. Nasze pełnoprawne miejsce w Unii Europejskiej stwarza nadzieję na godne i bezpieczne życie obecnego i przyszłych pokoleń Polaków. Strategicznym celem polskiej polityki jest wykorzystanie tej dziejowej szansy. Ukształtowanie korzystnych warunków naszego członkostwa jest najważniejszym wyzwaniem końca 2002 r.

Polska, która nigdy nie pogodziła się z podziałem Europy, zna cenę wolności. Znamy cenę odzyskanej niepodległości. Z tej perspektywy patrzymy na kształt europejskiej współpracy. Chcemy Unii Europejskiej będącej silnym związkiem suwerennych państw narodowych, szanującym bogactwo kultur i narodowych tożsamości. Chcemy współtworzyć wspólnotę narodów, opartą na zasadach pomocniczości i solidarności.

Jakość członkostwa Polski w Unii Europejskiej zależy w równej mierze od efektów negocjacji akcesyjnych oraz przygotowania wewnętrznego kraju do czerpania korzyści z członkostwa.

Uważamy, że skłonność Unii Europejskiej do przyjęcia kompromisowych rozwiązań jest niedostateczna. Kondycja finansów publicznych każe zabiegać o realne, dodatnie przepływy finansowe na korzyść Polski w roku 2004 i w latach następnych. Społeczna waga rolnictwa nakazuje starania o wyższe od proponowanych dopłaty bezpośrednie oraz plony referencyjne i kwoty produkcyjne. Nie domagamy się specjalnych przywilejów, lecz dotrzymania zasad równości szans i sprawiedliwości, wypisanych na sztandarach Unii Europejskiej. Wzywamy Rząd Rzeczypospolitej Polskiej do twardych negocjacji w ostatniej fazie rozmów z Unią Europejską. Treść i styl ostatniej rundy negocjacji będzie miał wpływ na wyniki referendum roku 2003. Równie istotna będzie jakość kampanii informacyjnej o Unii Europejskiej, która powinna być znacznie lepsza niż do tej pory,

Pozycja Polski w Unii Europejskiej zależeć będzie jednak również od przygotowania naszego kraju do wykorzystania szans, jakie stwarza zjednoczona Europa. Tylko silna gospodarka, zdrowe finanse publiczne oraz kompetentna administracja rządowa zapewnią Polsce członkostwo „pierwszej kategorii".

Członkostwo Polski w NATO i nasze zaproszenie do Unii Europejskiej jest zasługą wszystkich rządów uczestniczących w odrodzeniu demokracji i rynkowej gospodarki. Jest zwieńczeniem ogromnej, narodowej pracy, jaka dokonała się w Polsce po roku 1989. Nikt nie ma prawa zawłaszczać tego dziejowego dorobku dla swych politycznych celów. Jest naszą wspólną odpowiedzialnością - odpowiedzialnością wobec przyszłych pokoleń - by rozmowa o miejscu Polski w Europie toczyła się w duchu prawdy, zgodnie z polską racją stanu.