§ 1.Oddając, za Papieżem Janem Pawłem II, hołd Kahlenbergowi jako miejscu, skąd w 1683 r. przyszło dla chrześcijańskiej Europy, broniącej się wówczas przed islamem, głośne zwycięstwo, Sejm RP potwierdza, że Kahlenberg jest dla Polaków szczególnym symbolem zwycięstwa, nadziei, wiary i umiłowania wolności. Jest poza granicami Polski narodowym Sanktuarium Patriotyzmu łączącym Polaków z kraju i zagranicy. Jako takie, miejsce to powinno być otoczone szczególną opieką i zachowane dla przyszłych pokoleń.

§ 2.Sejm RP wyraża przekonanie, że troska o utrzymanie Kahlenbergu jest sprawą państwa polskiego i wszystkich Polaków.

§ 3.Uznając, że godna poparcia jest inicjatywa powołania Narodowej Fundacji na rzecz Kahlenbergu, Sejm RP zwraca się do Rządu RP oraz wszystkich Polaków o poparcie tej inicjatywy we wszystkich możliwych i dopuszczalnych przez prawo formach.

§ 4.Biorąc pod uwagę znaczenie, jakie dla Polaków ma Kahlenberg, Sejm RP zwraca się do prasy, radia i telewizji o odpowiednie przedstawienie polskiemu społeczeństwu wychowawczych, historycznych i patriotycznych wartości, jakie płyną z tego miejsca.

§ 5.[1] Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.