Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 1995-01-01
Wersja aktualna od 1995-01-01
obowiązujący
ZARZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 8 lutego 1994 r.
w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w izbach wytrzeźwień.
(ostatnia zmiana: M.P. z 1994 r., Nr 57, poz. 488)
Na podstawie art. 79 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
§ 1.1. Zarządzenie stosuje się do pracowników zatrudnionych w izbach wytrzeźwień, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Zarządzenia nie stosuje się do pracowników medycznych (lekarzy i średniego personelu medycznego), do których stosuje się odpowiednio przepisy w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej.
§ 2.Ustala się:
1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do zarządzenia,
2) tabelę zaszeregowania stanowisk pracy i wymagań kwalifikacyjnych, stanowiącą załącznik nr 2 do zarządzenia.
§ 3.1. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.
2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego oblicza się dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika przez 178.
§ 4.1. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierowniczym przysługuje dodatek funkcyjny.
2. Wykaz stanowisk kierowniczych i wysokość dodatku funkcyjnego, ustalana w relacji procentowej do minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli, o której mowa w § 2 pkt 1, ustala załącznik nr 3 do zarządzenia.
§ 5.Pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej.
§ 6.1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wzrastający o 1% za każdy następny rok aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy.
2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku wlicza się, z zastrzeżeniem ust. 3, okresy poprzedniego zatrudnienia, z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach pracy, w których stosunek pracy wygasł wskutek porzucenia pracy przez pracownika lub został rozwiązany przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.
3. Od dnia 1 czerwca 1994 r. do okresu pracy uprawniającego do dodatku wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na sposób ustania stosunku pracy.
4. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku wlicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.
5. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.
6. Dodatek wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.
7. Dodatek jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:
1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,
2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub do wyższej jego stawki nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.
§ 7.Pracownikowi przyjmującemu i obsługującemu osoby nietrzeźwe przysługuje dodatek w wysokości do 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
§ 8.Pracownikowi zatrudnionemu przy pilnowaniu przysługuje dodatek w wysokości 10% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę, w ramach miesięcznej normy czasu pracy wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.
§ 9.1. W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy.
2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii określa regulamin zakładowy.
§ 10.W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz nagród w wysokości do 2% wynagrodzeń osobowych, z przeznaczeniem na nagrody dla pracowników.
§ 11.1. Pracownikowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, nagroda jubileuszowa w wysokości:
1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy,
2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy,
3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy,
4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy,
5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy.
2. Nagroda jubileuszowa z tytułu 20 lat pracy przysługuje pracownikowi, któremu okres ten upływa poczynając od dnia 1 stycznia 1994 r.
3. Zasady ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody oraz zasady jej obliczania i wypłacania określają ogólnie obowiązujące przepisy, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Od dnia 1 czerwca 1994 r. do okresów pracy uprawniających do nagrody wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia we wszystkich zakładach pracy, bez względu na sposób ustania stosunku pracy.
§ 12.1. Pracownikowi przechodzącemu na emeryturę lub rentę inwalidzką przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości:
1) po 10 latach pracy - jednomiesięcznego wynagrodzenia,
2) po 15 latach pracy - dwumiesięcznego wynagrodzenia,
3) po 20 i więcej latach pracy - trzymiesięcznego wynagrodzenia,
obliczonego jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
2. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat.
§ 13.Traci moc zarządzenie nr 25 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 10 kwietnia 1990 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w izbach wytrzeźwień, zmienione zarządzeniami: nr 46 z dnia 6 czerwca 1990 r., nr 81 z dnia 10 sierpnia 1990 r., nr 119 z dnia 22 listopada 1990 r., nr 34 z dnia 9 maja 1991 r., nr 34 z dnia 6 lipca 1992 r. oraz nr 37 z dnia 25 maja 1993 r.
§ 14.Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1994 r., z tym że § 6 ust. 3 i § 11 ust. 4 oraz tabela stawek wynagrodzenia zasadniczego, ustalona w części II załącznika nr 1 do zarządzenia, wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 1994 r.
Załączniki do zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 lutego 1994 r. (poz. 90) [1]
[1] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 października 1994 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w izbach wytrzeźwień (M.P. z 1994 r. Nr 57, poz. 488). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 1995 r.