Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1971-07-24 do 1989-01-31
Wersja archiwalna od 1971-07-24 do 1989-01-31
archiwalny
ZARZĄDZENIE Nr 79 PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 14 lipca 1971 r.
w sprawie ograniczenia żądania zaświadczeń od obywateli.
W celu ograniczenia żądania różnego rodzaju zaświadczeń od obywateli, a zwłaszcza dla ustalenia okoliczności, które mogą być stwierdzone danymi z dowodu osobistego lub innymi dokumentami wydanymi przez organy administracji państwowej i instytucje państwowe, zarządza się, co następuje:
§ 1. Urzędy i instytucje państwowe oraz jednostki gospodarki uspołecznionej powinny zorganizować załatwianie spraw obywateli w sposób wyłączający zbędne żądanie różnego rodzaju zaświadczeń oraz wypisów z ksiąg stanu cywilnego. W szczególności nie powinny żądać:
1) od osób posiadających dowody osobiste lub tymczasowe zaświadczenia tożsamości – osobnych dokumentów dla stwierdzenia okoliczności podanych w dowodzie osobistym lub tymczasowym zaświadczeniu tożsamości (np. obywatelstwa polskiego, daty i miejsca urodzenia, imion rodziców, stanu cywilnego, nazwiska panieńskiego mężatki, miejsca zamieszkania, miejsca i wpisanych okresów zatrudnienia);
2) od osób posiadających legitymacje ubezpieczeniowe – osobnych dokumentów dla stwierdzenia okresów zatrudnienia, wysokości już wpisanych zarobków oraz innych okoliczności podanych w legitymacji;
3) od osób posiadających aktualny nakaz płatniczy dotyczący wymiaru zobowiązania pieniężnego (właściciele – samoistni posiadacze gospodarstw rolnych) – osobnych dokumentów stwierdzających wielkość gospodarstwa rolnego i roczny przychód szacunkowy z tego gospodarstwa.
2. W razie potrzeby ustalenia okoliczności, które mogą być stwierdzone na podstawie dowodu osobistego, tymczasowego zaświadczenia tożsamości, legitymacji ubezpieczeniowej lub nakazu płatniczego, należy ograniczyć się do żądania dowodu osobistego, tymczasowego zaświadczenia tożsamości, legitymacji ubezpieczeniowej lub nakazu płatniczego i na ich podstawie pracownik załatwiający sprawę powinien sporządzić odpowiednią notatkę służbową (z podaniem rodzaju dokumentu, jego serii i numeru oraz organu, który wydał dokument), załączając ją następnie do akt sprawy.
§ 2. Żądanie od obywateli zaświadczeń oraz wypisów z ksiąg stanu cywilnego jest dopuszczalne tylko w wypadku, gdy wymaganie przedstawienia zaświadczenia lub wypisu wynika z przepisów ustawy (dekretu) lub wydanych na jej podstawie aktów normatywnych. W pozostałych wypadkach zamiast zaświadczeń lub wypisów z ksiąg stanu cywilnego urzędy i instytucje państwowe oraz jednostki gospodarki uspołecznionej powinny przyjmować oświadczenia obywateli składane pod rygorem odpowiedzialności z art. 247 Kodeksu karnego.
§ 3. 1. Przy zapisywaniu dziecka do żłobka, przedszkola lub szkoły podstawowej nie należy żądać wypisu z ksiąg stanu cywilnego, ale niezbędne dane ustalić na podstawie dowodu osobistego rodzica, do którego dziecko jest wpisane.
2. Przy zapisywaniu kandydata do innej niż określona w ust. 1 szkoły (w tym również szkoły wyższej) niezbędne dane należy ustalać na podstawie świadectwa otrzymanego ze szkoły, do której kandydat uprzednio uczęszczał.
§ 4. Zakłady pracy powinny:
1) ściśle przestrzegać obowiązku zamieszczania w dowodach osobistych (tymczasowych zaświadczeniach tożsamości) wpisów dotyczących przyjmowania do pracy i zwalniania;
2) sprawdzać aktualność wpisów o miejscu zamieszkania w dowodach osobistych (tymczasowych zaświadczeniach tożsamości) pracowników zatrudnionych w zakładzie;
3) przestrzegać ustalonych zasad dokonywania wpisów do legitymacji ubezpieczeniowych.
§ 5. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych):
1) dokonają w terminie do dnia 30 września 1971 r. zmiany przepisów prawnych, z których wynika obowiązek wystawiania zaświadczeń (poświadczeń), pod kątem zniesienia bądź ograniczenia tego obowiązku bądź w tym samym terminie przedstawią stosowne wnioski;
2) spowodują wprowadzenie zmian w obowiązujących formularzach i wzorach podań, wniosków, blankietów itp. pod kątem dostosowania treści tych formularzy i wniosków do 'przepisów zarządzenia.
§ 6. Prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) zapewnią podjęcie uchwał w sprawie ograniczenia liczby żądanych przy załatwianiu sprawy załączników oraz zobowiążą prezydia rad narodowych niższych stopni do zaniechania żądania dokumentów i danych, które można uzyskać we własnym zakresie.
§ 7. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) i przewodniczący prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) spowodują objęcie kontrolą działalności podległych organów również problematyki niniejszego zarządzenia.
§ 8. Zaleca się organizacjom społecznym ograniczenie żądania zaświadczeń od obywateli, analogiczne do ustalonego w zarządzeniu.
§ 9. Tracą moc:
1) okólnik nr 181 Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1953 r. w sprawie stwierdzania na podstawie dowodów osobistych i tymczasowych zaświadczeń tożsamości obywatelstwa polskiego, podstawowych danych z aktu urodzenia oraz miejsca zamieszkania (Monitor Polski Nr A-117, poz. 1524),
2) okólnik nr 242 Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 września 1956 r. w sprawie trybu postępowania przy korzystaniu z dokumentów stanu cywilnego przez urzędy, instytucje państwowe, jednostki gospodarki uspołecznionej oraz związki zawodowe (Monitor Polski Nr 75, poz. 883).
§ 10. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: P. Jaroszewicz