Na podstawie § 27 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 sierpnia 1963 r. w sprawie zgłoszeń wynalazków do opatentowania za granicą, wykonywania praw z patentów uzyskanych za granicą oraz nabywania od osób zagranicznych praw z patentów uzyskanych w Polsce (Dz. U. z 1968 r. Nr 40, poz. 289), zwanego dalej „rozporządzeniem”, zarządza się, co następuje:

§ 1. Przedsiębiorstwem państwowym upoważnionym w rozumieniu § 1 ust. 1, § 13 ust. 1 i § 20 ust. 1 rozporządzenia jest Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego „Polservice”, zwane dalej „Polservice”.

§ 2. Zgłoszenie wynalazku pracowniczego do opatentowania za granicą przez „Polservice” następuje:

1) po otrzymaniu od zgłaszającego (uspołecznionego zakładu pracy) nie później niż w ciągu 9 miesięcy od daty zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

a) decyzji o dopuszczeniu wynalazku do zgłoszenia w określonych krajach, wydanej przez właściwą jednostkę gospodarki uspołecznionej uprawnioną na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 rozporządzenia;

b) dokumentów potrzebnych do zgłoszenia wynalazku do opatentowania w krajach określonych w decyzji, a mianowicie:

- opisów patentowych wykonanych zgodnie z wymaganiami poszczególnych urzędów patentowych, przetłumaczonych na odpowiednie języki konwencyjne;

- rysunków wykonanych zgodnie z wymaganiami poszczególnych urzędów patentowych;

- innych dokumentów wymaganych przez zagraniczne urzędy patentowe, jak: dowody pierwszeństwa, cesje, oświadczenia itp.;

2) po zawarciu ze zgłaszającym umowy, określającej wzajemne prawa i obowiązki wynikające z dokonania zgłoszenia wynalazku do opatentowania za granicą oraz określającej wzajemne prawa i obowiązki związane z utrzymywaniem praw z patentu za granicą.

§ 3. 1. Wniosek o zgłoszenie niepracowniczego wynalazku do opatentowania za granicą powinien wpłynąć do „Polservice” nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i powinien zawierać:

1) określenie wynalazku,

2) imię, nazwisko i adres wnioskodawcy,

3) datę i numer zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

4) wskazanie kraju lub krajów, w których ma nastąpić zgłoszenie wynalazku do opatentowania,

5) uzasadnienie celowości zgłoszenia wynalazku dla każdego kraju oddzielnie, z uwzględnieniem korzyści ekonomicznych i technicznych, wynikających z zastosowania wynalazku.

2. Do wniosku wnioskodawca powinien dołączyć:

1) odpis lub fotokopię potwierdzenia zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) kopię lub odpis pierwotnego opisu przedstawionego Urzędowi Patentowemu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz odpisy postanowień wydanych przez Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

3) oświadczenie o przeprowadzeniu badania nowości wynalazku na podstawie dostępnych materiałów i udokumentowane wyniki tych badań,

4) oświadczenie, że przedmiot wynalazku nie był wystawiony na żadnej wystawie przed datą zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oświadczenie takie nie jest wymagane w wypadku, gdy wystawa, o której mowa, uzyskała prawo zapewnienia pierwszeństwa w tych krajach, w których ma być dokonane zgłoszenie.

3. Wnioskodawca powinien złożyć w „Polservice”, nie później niż w ciągu 9 miesięcy od daty zgłoszenia wynalazku do opatentowania w Urzędzie Patentowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

1) dokumenty potrzebne do zgłoszenia wynalazku do opatentowania w krajach określonych w decyzji, a mianowicie:

a) opisy patentowe wykonane zgodnie z wymaganiami poszczególnych urzędów patentowych, przetłumaczone na odpowiednie języki konwencyjne,

b) rysunki wykonane zgodnie z wymaganiami poszczególnych urzędów patentowych,

c) inne dokumenty wymagane przez zagraniczne urzędy patentowe, jak dowody pierwszeństwa, cesje, oświadczenia itp.,

2) dowody dokonania przedpłaty na koszty związane ze zgłoszeniem wynalazku do opatentowania za granicą oraz prowadzeniem postępowania patentowego za granicą (zabezpieczenie dalszych należności zostanie ustalone w umowie z wnioskodawcą); dowody te nie są wymagane, jeżeli zastosowano § 10 rozporządzenia.

§ 4. Przepisy zarządzenia dotyczące wynalazków mają odpowiednie zastosowanie do wzorów użytkowych i wzorów zdobniczych.

§ 5. Traci moc zarządzenie Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 1 lutego 1964 r. w sprawie ustalenia przedsiębiorstwa upoważnionego do czynności w zakresie ochrony patentowej wynalazków za granicą oraz nabywania od osób zagranicznych praw z patentów uzyskanych w Polsce (Monitor Polski Nr 12, poz. 57).

§ 6. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Minister Handlu Zagranicznego: J. Burakiewicz