Artykuł
USTALENIE I ROZLICZENIE UTRATY WARTOŚCI OŚRODKÓW WYPRACOWUJĄCYCH ŚRODKI PIENIĘŻNE
Żmudne prace związane z zamknięciem roku obrotowego to przede wszystkim wycena bilansowa, tj. proces zmierzający do ustalenia kwot pieniężnych, w jakich składniki sprawozdania finansowego mają zostać ujęte i wykazane w bilansie oraz w rachunku zysków i strat. Pociąga to za sobą konieczność ustalenia, czy wartość składnika aktywów nie jest niższa, niż wynika to z ksiąg rachunkowych. Wymaga to dokonania odpowiednich szacunków, podczas których, w przypadku np. aktywów trwałych, najlepiej skorzystać z pomocy służb technicznych. Szczególnie ważne są informacje nie tylko techniczne, ale także te dotyczące sposobu ich wykorzystywania. Może się okazać, że np. wartość maszyny produkcyjnej lub środka transportu można rozpatrywać tylko w kontekście innych składników aktywów. Tworzą bowiem wraz z innymi składnikami tzw. ośrodek wypracowujący środki pieniężne.
Gyöngyvér Takáts
Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie
Sporządzający sprawozdania finansowe, dokonując wyceny bilansowej, musi sobie radzić z pewną dozą niepewności. O ile ustalenie wartości początkowej w większości wypadków odbywa się na podstawie dokumentów księgowych, o tyle wycena bilansowa wymaga szacunków. Dostosowywanie się do zasady ostrożności w rozumieniu konserwatywnym wydaje się najbezpieczniejszym rozwiązaniem dla księgowych. Jest to zgodne z art. 7 ustawy o rachunkowości, również z częścią dotyczącą wyceny pojedynczych składników aktywów Krajowego Standardu Rachunkowości nr 4 "Utrata wartości aktywów". Zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny ujętą w ustawie o rachunkowości składniki aktywów powinny być wykazywane według ceny sprzedaży netto, jeżeli jest ona niższa niż wartość wynikająca z ksiąg rachunkowych.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
