Krótkoterminowe świadczenia pracownicze według MSR 19

Katarzyna Kobiela-Pionnier

Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania

Celem MSR 19 jest uregulowanie rachunkowości świadczeń pracowniczych oraz ujawniania informacji na ich temat. Standard dotyczy trzech kategorii świadczeń, które wynikają:

● ze sformalizowanych programów lub innych sformalizowanych ustaleń między jednostką a jej poszczególnymi pracownikami, grupami pracowników i ich przedstawicielami,

● z wymogów prawnych lub ustaleń branżowych, na podstawie których jednostki są zobowiązane do wpłacania składek na rzecz krajowych, państwowych, branżowych i innych wielozakładowych programów, lub

● z niesformalizowanych praktyk, które powodują powstanie zwyczajowo oczekiwanego zobowiązania.

W myśl MSR 19 na świadczenia pracownicze składają się:

● krótkoterminowe świadczenia pracownicze, do których należą wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne, płatne urlopy wypoczynkowe i płatne zwolnienia chorobowe, wypłaty z zysku i premie (jeśli podlegają wypłacie w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego) oraz świadczenia niepieniężne dla aktualnie zatrudnionych pracowników,

● świadczenia po okresie zatrudnienia, np. emerytury i inne świadczenia emerytalne, ubezpieczenie na życie po okresie zatrudnienia oraz opieka medyczna po okresie zatrudnienia,

● inne długoterminowe świadczenia pracownicze (np. urlop z tytułu długiego stażu pracy, urlop naukowy, nagrody jubileuszowe i inne świadczenia z tytułu długiego stażu pracy, renty inwalidzkie oraz, jeśli przypadają one do wypłaty 12 lub więcej miesięcy po zakończeniu okresu, wypłaty z zysku, premie i odroczone wynagrodzenia),