Abolicja dla Polaków pracujących za granicą, sygn. A.6.

KATARZYNA WOJCIECHOWSKA

1. Zasady ogólne

Ustawa jest skierowana do podatników osiągających w latach 2002-2007 dochody z pracy za granicą, którzy podlegali obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Wprowadzone ograniczenie czasowe jest związane z okresem przedawnienia zobowiązań podatkowych. Ponieważ zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, to pierwszym rokiem podatkowym, którego może dotyczyć abolicja, jest 2002 r.

W zależności od umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z poszczególnymi państwami, Polacy pracujący za granicą mieli do wyboru stosowanie dwóch metod rozliczenia. Pierwsza z nich to metoda proporcjonalnego odliczenia, o której mowa w art. 27 ust. 9 updof. Druga to metoda wyłączenia z progresją (art. 27 ust. 8 updof).

Proporcjonalne odliczenie

Metoda proporcjonalnego odliczenia polega na tym, że zagraniczny podatek uiszczony za granicą zostanie zaliczony na poczet podatku polskiego, obliczonego od łącznej sumy dochodów - w takiej proporcji, w jakiej zagraniczny dochód pozostaje w stosunku do całości dochodu podatnika.

Metoda wyłączenia z progresji

Metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że dochód z tytułu pracy wykonywanej za granicą i tam opodatkowany jest zwolniony od opodatkowania w Polsce. Jednocześnie jest on uwzględniany dla potrzeb ustalenia tzw. stopy procentowej, która zostanie zastosowana do opodatkowania pozostałej części dochodu danej osoby, uzyskanego w Polsce.