Usługi turystyczne - zasady opodatkowania VAT, sygn. U.23.
Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 112), w ślad za VI Dyrektywą 77/388/EWG, w artykułach od 306 do 309 ustanawia szczególne zasady opodatkowania usług turystycznych świadczonych przez biura podróży. Podstawową różnicą w porównaniu z zasadami ogólnymi jest to, iż w usługach turystycznych opodatkowaniu podlega wyłącznie kwota marży biura podróży oraz brak prawa do odliczenia, a także zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją świadczonych przez biuro usług.
Anna Dudkowska
Celem wprowadzenia szczególnych zasad opodatkowania tego typu usług było zagwarantowanie neutralności podatku VAT poprzez uniknięcie wielokrotnego opodatkowania tej samej usługi. Wynika to z charakteru działalności biur podróży, które dla zaspokojenia potrzeb klientów nabywają towary i usługi nie tylko w kraju, ale także za granicą. Zwykle towary i usługi te obciążone są podatkiem VAT naliczonym przy ich nabyciu. Co do zasady, istnieje możliwość odzyskania tego podatku na podstawie postanowień VIII Dyrektywy Rady w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju i XIII Dyrektywy Rady w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty. Jednakże procedura ta na dzień dzisiejszy jest dosyć skomplikowana i czasochłonna oraz możliwa tylko w krajach, które takie zasady wprowadziły do swoich porządków prawnych. Dlatego zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją usług turystycznych oraz zakaz ubiegania się o zwrot takiego podatku są z punku widzenia biur podróży znacznie korzystniejsze. Połączony jest on bowiem z „zawężeniem” podstawy opodatkowania do opodatkowania marży. Innymi słowy, to nie całość wynagrodzenia dla podmiotu podlega opodatkowaniu w kraju jego siedziby, ale jedynie część - pomniejszona o koszty poniesione w związku ze świadczeniem danej usługi. W konsekwencji koszty te, to znaczy towary i usługi obciążone podatkiem VAT (którego nie można odzyskać) - nie podlegają ponownemu opodatkowaniu wraz z całością usługi turystycznej w kraju siedziby podatnika.