Czy można ustalić podstawę opodatkowania, dokonując korekty kosztów o zmianę stanu produktów

W spółce obowiązuje rok obrotowy rozpoczynający się 1 kwietnia i kończący 31 marca każdego roku. Jest to również obowiązujący okres sprawozdawczy. Podstawową działalnością spółki jest produkcja i sprzedaż maszyn do obróbki metalu. Materiały wycenia się według cen zakupu, obciążając bezpośrednio koszty danego okresu. Zgodnie z art. 26 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości na dzień bilansowy ustala się drogą inwentaryzacji stan ilościowy i wartościowy materiałów niezużytych i aktywuje ten zapas do bilansu oraz weryfikuje go na następny dzień bilansowy. Zapasy ustalone drogą inwentaryzacji na koniec roku obrachunkowego nie są aktywowane pod datą rozpoczęcia nowego roku obrachunkowego. Towary handlowe ewidencjonuje się według cen zakupu. Zinwentaryzowane wyroby gotowe niesprzedane wycenia się na dzień bilansowy według ceny sprzedaży (umownej lub obowiązującej przy sprzedaży tego typu urządzeń) pomniejszonej o szacunkowy procent zysku. Produkcja w toku na dzień bilansowy jest zweryfikowana drogą spisu z natury i wyceniona proporcjonalnie do stopnia zaawansowania, w cenach sprzedaży pomniejszonych o procent zysku. Jeżeli znajdujący się w toku produkt nie jest zakontraktowany (brak ceny sprzedaży), stosuje się średnią cenę sprzedaży z ostatniego roku bilansowego dla tego samego typu produktu. Zgodnie z wybraną metodą prowadzenia ewidencji spółka odpisuje w koszty całość nabywanych składników majątku z chwilą ich zakupu, a następnie na koniec wybranego okresu dokonuje korekty tych kosztów o stan zapasów końcowych. Czy prawidłowe jest ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, dokonując korekty o zmianę stanu produkcji w toku i wyrobów gotowych?