Umowa komisu w księgach rachunkowych

Umowa komisu jest uregulowana przepisami art. 765-773 k.c. Zgodnie z art. 765 k.c. przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Celem umowy komisu jest więc dokonanie transakcji kupna (tzw. komis kupna) lub sprzedaży (tzw. komis sprzedaży) przez komisanta (pośrednika) w imieniu własnym i przeniesienie korzyści z umowy zawartej z osobą trzecią na rachunek dającego zlecenie (komitenta). Komisantowi należy się jedynie wynagrodzenie w formie prowizji za świadczone usługi. Roszczenie w tym zakresie komisant nabywa z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz lub cenę (art. 772 k.c.).

Przy komisie sprzedaży zasadniczym obowiązkiem komisanta jest przekazanie komitentowi uzyskanej ceny, natomiast przy komisie kupna - przeniesienie własności rzeczy nabytej dla komitenta. Warto dodać, że jeżeli komisant zawarł umowę na warunkach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, uzyskana korzyść należy się komitentowi (art. 767 k.c.). Jeżeli natomiast komisant sprzedał oddaną mu do sprzedaży rzecz za cenę niższą od ceny oznaczonej przez komitenta, obowiązany jest zapłacić komitentowi różnicę (art. 768 § 1 k.c.).