Porada
Jak prawidłowo rozliczyć różnice inwentaryzacyjne
Na koniec każdego okresu rozliczeniowego przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą, zobowiązany jest na podstawie przepisów zawartych w ustawie o rachunkowości do przeprowadzenia inwentaryzacji w celu dokonania weryfikacji poprawności zapisów księgowych. W jej wyniku mogą zostać ujawnione różnice między stanem rzeczywistym składników majątkowych a stanem wykazanym w księgach rachunkowych.
Przepisy dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji, zawarte w ustawie o rachunkowości, zawierają tylko główne wskazówki oraz wymogi odnośnie do inwentaryzacji. Podkreślając znaczenie prawidłowego dokonania inwentaryzacji, czyli porównania stanów rzeczywistych ze stanami ewidencyjnymi oraz ustalenia ewentualnych różnic i wyjaśnienia przyczyn, które do nich doprowadziły, ustawodawca umożliwił jednostkom samodzielne opracowanie zasad i metod jej przeprowadzania.
Jak wynika z przepisów ustawy o rachunkowości, przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji wymagają odpowiedniego udokumentowania oraz powiązania z zapisami ksiąg rachunkowych. Ponadto wszelkie ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem ujawnionym w księgach rachunkowych podlegają wyjaśnieniu i rozliczeniu w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.
Ustalając ostateczny termin wyjaśnienia i rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych, należy także uwzględnić fakt, że zgodnie z ustawą o rachunkowości księgi rachunkowe uznaje się za prowadzone bieżąco, jeżeli zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej są sporządzane za rok obrotowy - nie później niż do 85 dnia po dniu bilansowym. Można więc stwierdzić, że wskazane jest, by dokonać rozliczenia różnic inwentaryzacyjnych w terminie do 26 marca następnego roku obrotowego.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right