Porada
Od czego zależy ujmowanie aktywów finansowych w księgach
Do klasyfikacji i wyceny jednostki stosują przepisy ustawy o rachunkowości lub przepisy rozporządzenia MF w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych. Jednostka ma obowiązek stosowania przepisów rozporządzenia MF, jeżeli jej sprawozdanie finansowe podlega obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta.
Klasyfikacja aktywów finansowych jest bardzo istotna. Od prawidłowego przyporządkowania danego instrumentu finansowego zależy ewidencja oraz jego wycena i wpływ na wynik finansowy. Przy czym należy pamiętać, że ważny jest nie tylko rodzaj instrumentu, lecz także intencja jednostki w stosunku do niego.
Ustawa o rachunkowości przewiduje podział aktywów finansowych według kryterium czasu oraz kryterium rodzaju.
Według kryterium czasu aktywa finansowe zalicza się do aktywów:
● krótkoterminowych,
● długoterminowych.
Według kryterium rodzaju aktywa finansowe należy zaliczyć do następujących kategorii:
● akcje i udziały,
● dłużne papiery wartościowe,
● udzielone pożyczki,
● inne aktywa finansowe.
Jednak rozporządzenie MF (dalej RMF) przewiduje dla instrumentów finansowych inną klasyfikację, opierającą się na rozwiązaniach Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Według tej klasyfikacji są to:
● aktywa finansowe przeznaczone do obrotu,
● pożyczki udzielone i należności własne,
● aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności oraz
● aktywa finansowe dostępne do sprzedaży.
Tabela 1. Klasyfikacja i definicje aktywów finansowych według RMF
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
