Przekroczenie rocznej granicy podstawy wymiaru składek
Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób podlegających tym ubezpieczeniom w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. Limit w 2012 r. wynosi 105 780 zł. Pracodawca powinien dopilnować, żeby składki nie były naliczane po przekroczeniu tej kwoty.
Przekroczenie kwoty rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe powoduje, że pracodawca od nadwyżki ponad limit do końca roku kalendarzowego zaprzestaje opłacania tych składek. Gdy mimo przekroczenia limitu składki nadal są naliczane i odprowadzane do ZUS, pracodawca powinien zwrócić nienależnie pobrane składki pracownikowi.
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracownika stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Podstawę składki zdrowotnej stanowi podstawa przyjęta do ubezpieczeń społecznych, pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane ze środków ubezpieczonego i potrącone z jego środków przez płatnika (art. 81 ust. 5, art. 83 ust. 1 i ust. 4 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Natomiast wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe uzależniona jest od ryzyka występującego u pracodawcy (art. 29 i nast. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych).