Artykuł
1. Błędy w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym
Na ogół ze zdarzeniami po dniu bilansowym kojarzą nam się zdarzenia, o których dowiedzieliśmy się z zewnątrz po dniu bilansowym. Jednak w niektórych przypadkach zarówno błędy popełnione i nieujawnione o odpowiedniej porze, jak i zdarzenia po dniu bilansowym mogą powodować wiele wątpliwości co do możliwości kontynuacji działalności. Dlatego rozpatrując sposób ujawnienia błędów lub zdarzeń gospodarczych następujących po dniu bilansowym, należy wziąć pod uwagę wpływ tych okoliczności na możliwość kontynuacji działalności, ponieważ od tego zależy wiarygodności oraz rzetelności sprawozdania finansowego.
Ustawa o rachunkowości reguluje sposób postępowania z błędami w ramach przepisów art. 22, art. 25 oraz art. 54. Przepisy art. 22 i 25 dotyczą błędów w dowodach księgowych oraz - co z tego wynika - w księgach rachunkowych. Wszystkie zdarzenia gospodarcze dotyczące danego okresu sprawozdawczego muszą być zapisane w księgach rachunkowych na podstawie dowodów księgowych. Co do zasady dowody księgowe powinny być uprzednio sprawdzone pod względem formalnym, merytorycznym i rachunkowym. Dowody księgowe powinny być rzetelne. Oznacza to, że dokumentują rzeczywiste operacje gospodarcze. Do sprawdzenia rzetelności dowodu służy kontrola merytoryczna. Powinna być ona wykonywana przez służby inne niż księgowe. Dokumenty muszą być też poddane kontroli formalnej, tj. sprawdzeniu, czy spełniają kryteria art. 21 uor. W ramach kontroli rachunkowej sprawdza się, czy dowód jest wolny od błędów rachunkowych.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right