3. Ewidencja i rozliczanie programów lojalnościowych

Współczesne przedsiębiorstwa ponoszą wysokie nakłady na działania marketingowe zorientowane na intensyfikację sprzedaży poprzez pozyskanie klientów lub ograniczenie ich odpływu, jak również poprzez zachęcenie ich do nabywania większych ilości dóbr i usług. Rosnącą popularnością cieszą się programy lojalnościowe zorientowane na budowanie długoterminowych więzi między przedsiębiorstwem a klientem. Stosuje je coraz więcej podmiotów funkcjonujących w różnych branżach: stacje benzynowe, linie lotnicze, apteki, sklepy, sieci komórkowe, banki itp. Szczegółowe zasady funkcjonowania tych programów są zróżnicowane, niemniej jednak łączy je jedno - w momencie zakupu określonego dobra lub usługi klientowi przyznawane są punkty lojalnościowe, które następnie może wymienić na nagrody lub wykorzystać jako formę zapłaty za dobra lub usługi oferowane przez jednostkę. Z organizacyjnego punktu widzenia programy lojalnościowe mogą być obsługiwane samodzielnie przez przedsiębiorstwo albo przez wyspecjalizowane firmy zewnętrzne.

Dylematy księgowe programów lojalnościowych

Ustawa o rachunkowości (dalej: uor) nie zawiera szczegółowych rozwiązań w zakresie księgowego ujmowania i rozliczania programów lojalnościowych. W takim przypadku kierownik jednostki musi samodzielnie wypracować właściwy sposób postępowania (politykę rachunkowości), posługując się nadrzędnymi zasadami rachunkowości oraz poszukując rozwiązań w pozaustawowych regulacjach rachunkowości (Krajowych Standardach Rachunkowości - dalej: KSR, lub Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej - dalej: MSSF).