1. Części składowe środków trwałych

Ustawa o rachunkowości wskazuje, że za środki trwałe należy uznawać składniki aktywów, które spełniają następujące warunki (art. 3 ust. 1 pkt 15 uor):

●  przewidywany okres ich ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok,

● są kompletne,

●  są zdatne do użytku,

● są przeznaczone na potrzeby jednostki.

MSR 16 Rzeczowe aktywa trwałe nie zawiera natomiast w definicji tej grupy składników aktywów wymogu kompletności, co nie oznacza, że dopuszcza on ujęcie w ewidencji niekompletnego środka trwałego. Chodzi tu o możliwość odrębnego ujęcia w ewidencji istotnych części składowych danego środka trwałego (wyodrębnienie komponentów), które łącznie stanowią kompletny środek trwały.

MSR 16 nie reguluje, co stanowi najmniejszą jednostkę podlegającą osobnemu ujęciu, tzn. co stanowi odrębną pozycję rzeczowych aktywów trwałych. Decyzja o ujęciu całego składnika lub jego części jako środka trwałego należy zatem do kierownictwa jednostki. To ono powinno ocenić, w jaki sposób zastosować kryteria osobnego ujęcia, biorąc pod uwagę warunki charakterystyczne dla jednostki.