Artykuł
2. Ulepszenie środków trwałych na gruncie prawa bilansowego i podatkowego
Prawidłowa klasyfikacja i ewidencja wydatków ponoszonych na ulepszenie środków trwałych często sprawia księgowym spore trudności. Z praktyki wynika, że dzieje się tak, ponieważ zasady tej klasyfikacji uregulowano różnie w wielu przepisach prawnych. W poniższym materiale zostały uporządkowane wszystkie regulacje dotyczące tego tematu, zawarte w ustawie o rachunkowości, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i MSR.
Według przepisów rachunkowych cechą charakterystyczną ulepszenia jest jego efekt końcowy polegający na wzroście wartości użytkowej środka trwałego. Inaczej mówiąc, po zakończeniu ulepszenia wartość użytkowa środka trwałego przewyższa wartość użytkową posiadaną przy przyjęciu tego środka do używania. Wzrost wartości użytkowej można rozumieć np. jako wydłużenie okresu używania danego środka trwałego, podniesienie jakości produkowanych za jego pomocą wyrobów, zwiększenie wydajności pracy maszyny czy zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych.
W myśl ustawy o rachunkowości ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji środka trwałego.
-
keyboard_arrow_right
