Artykuł
1. Jak ustalić i zaewidencjonować utratę wartości aktywów finansowych
W poprzednich numerach „BR” pisaliśmy o tym, jak dokonać odpisów aktualizujących wartości inwestycji krótko- i długoterminowych w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Jednostki gospodarcze podlegające badaniu przez biegłego rewidenta muszą stosować przepisy rozporządzenia MF w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych. Rozporządzenie to przewiduje zasady wyceny bilansowej i dokonania odpisów aktualizujących odmienne od zasad zawartych w ustawie.
Stosowanie przepisów ustawy jest dużym ułatwieniem dla mniejszych jednostek, w sprawozdaniu których pozycje aktywów finansowych nie stanowią istotnej wartości.
Aktywa finansowe według ustawy o rachunkowości:
l aktywa pieniężne - krajowe środki pieniężne, waluty obce, dewizy, inne aktywa finansowe, w tym w szczególności naliczone odsetki od aktywów finansowych,
l instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki - udziały, akcje, prawa do akcji, warianty na akcje, kwity depozytowe,
l prawo (wynikające z kontraktu) do otrzymania aktywów pieniężnych lub do wymiany instrumentów finansowych z inną jednostką na korzystnych warunkach - obligacje, instrumenty pochodne i złożone, instrumenty finansowe dłużne.
Ustawa o rachunkowości zalicza aktywa finansowe do inwestycji. Należy je zakwalifikować do długo- lub do krótkoterminowych inwestycji. Tak określone aktywa finansowe trzeba ujmować w księgach rachunkowych w cenie nabycia. W rozumieniu rozporządzenia MF jest to wartość godziwa poniesionych wydatków lub przekazanych w zamian składników majątkowych. Aktywa finansowe można też ujmować w cenie zakupu, jeżeli koszty przeprowadzenia i rozliczenia transakcji są nieistotne.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
