comment
Artykuł
Data publikacji: 2006-08-01
Jak w praktyce wykorzystać stopień dźwigni łącznej do oceny ryzyka
W artykule zamieszczonym w nr 12/2006 „Brifu” zostały zaprezentowane zależności wskaźników finansowych wpływających na stopień dźwigni łącznej, a tym samym na poziom ryzyka operacyjnego i finansowego. Tym razem zostaną przedstawione na przykładach sposoby praktycznego wykorzystania tych zależności do analizy i oceny sytuacji konkretnej firmy.
Prezentowany w „Brifie” nr 12/2006 układ struktury wskaźników tworzących stopień dźwigni łącznej (DTL) da się wykorzystać:
• jako schemat analizy czynnikowej, który pozwoli firmie zbadać, z jakich powodów poziom dźwigni łącznej (a co za tym idzie ryzyko) ulegał zmianie; jest to szczególnie istotne, gdy ten poziom wzrastał, a więc podnosił się stopień ryzyka,
• jako schemat służący do symulacji możliwych zmian poziomu ryzyka mierzonego DTL w okresach przyszłych, gdy przyjąć za kryterium zachowanie poziomu DTL w skali podobnej, jak w okresie (okresach) minionych.
W kolejnych przykładach zostaną przedstawione oba kierunki wykorzystania wskaźnikowej struktury stopnia dźwigni łącznej (DTL).
Przykład 1. Analiza czynnikowa (diagnoza historyczna)
W przedstawiono pięć wskaźników kształtujących stopień dźwigni łącznej (DTL) w okresie 8 kolejnych kwartałów w Zakładach Tłuszczowych Kruszwica S.A.. Na podstawie poziomów tych wskaźników, wykorzystując formuły dotyczące stopnia dźwigni operacyjnej (DOL) i stopnia dźwigni łącznej (DFL - artykuł w nr 12) obliczono oba stopnie dźwigni i - w konsekwencji - ich iloczyn, aby otrzymać stopień dźwigni łącznej DTL (ostatni wiersz ).
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
