comment
Artykuł
Data publikacji: 2006-04-01
Jak ewidencjonować ulepszenie środków trwałych według MSR i polskich przepisów bilansowych i podatkowych
Prawidłowa klasyfikacja i ewidencja wydatków ponoszonych na ulepszenie środków trwałych często sprawia księgowym spore trudności. Z praktyki wynika, że dzieje się tak dlatego, ponieważ zasady tej klasyfikacji uregulowano różnie w wielu przepisach prawnych. W poniższym materiale zostały uporządkowane wszystkie regulacje dotyczące tego tematu zawarte w ustawie o rachunkowości, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych i MSR.
Według przepisów rachunkowych cechą charakterystyczną ulepszenia jest jego efekt końcowy polegający na wzroście wartości użytkowej środka trwałego. Inaczej mówiąc, po zakończeniu ulepszenia wartość użytkowa środka trwałego przewyższa wartość użytkową posiadaną przy przyjęciu tego środka do używania. Wzrost wartości użytkowej można rozumieć np. jako wydłużenie okresu używania danego środka trwałego, podniesienie jakości produkowanych za jego pomocą wyrobów, zwiększenie wydajności pracy maszyny czy zmniejszenie kosztów eksploatacyjnych.
W myśl ustawy o rachunkowości ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji środka trwałego.
W najnowszej wersji MSR nr 16, obowiązującej od 1 stycznia 2005 r., do ulepszeń zalicza się tylko te wydatki, które powodują, że:
• jednostka prawdopodobnie uzyska przyszłe korzyści ekonomiczne z tego tytułu,
• wartość ulepszeń można wiarygodnie wycenić.
UWAGA!
Zgodnie z MSR nr 16 koszty bieżącego utrzymania rzeczowych aktywów trwałych nie zwiększają ich wartości początkowej.
Pozostało 89% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
