comment
Artykuł
Data publikacji: 2004-10-01
Różnice w kwalifikacji rzeczowych aktywów trwałych według prawa bilansowego i podatkowego
Jednym z istotnych składników majątku każdej jednostki gospodarczej, w tym także jednostki non-profit, są rzeczowe aktywa trwałe. Ich struktura zależy od typu jednostki, rodzaju i rozmiaru prowadzonej działalności (np. w szkołach wyższych mogą to być budynki, komputery). Kwalifikacja tych składników majątku jest niekiedy odmienna. Poniżej omawiamy najważniejsze różnice między prawem bilansowym i podatkowym w tym zakresie.
Istota rzeczowych aktywów trwałych
Rzeczowe aktywa trwałe są zaliczane do grupy aktywów trwałych jednostki. Zgodnie z ustawą o rachunkowości są to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe, użytkowane przez okres dłuższy niż rok obrotowy, o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń (np. zakupu, pozyskania w drodze nieodpłatnego otrzymania, darowizny, umowy leasingu, prawa wieczystego użytkowania lub aportu wniesionego w momencie jej utworzenia), które spowodują w przyszłości wpływ korzyści ekonomicznych.
Są one niezbędne do prowadzenia zarówno działalności statutowej, jak i gospodarczej, np. lokal, komputer czy samochód stowarzyszenia, jak i sprzęt i aparatura medyczna - w wypadku świadczenia usług medycznych w ramach działalności gospodarczej. W wyniku zakupu tych obiektów i ich użytkowania można bowiem wytworzyć określone produkty (wyroby czy usługi), które sprzedane odbiorcom zapewnią w przyszłości dopływ środków pieniężnych („korzyści”).
Pozostało 88% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
