Sponsoring zamiast darowizny?

W zasadzie nie ma jednoznacznej definicji prawnej sponsoringu, a w przepisach podatkowych pojęcie to w ogóle nie występuje. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego” (PWN W-wa 2000 r.) sponsoring jest to „finansowanie przez jakąś instytucję, organizację lub osobę działalności innej instytucji, organizacji lub osoby”. Sponsorem jest „instytucja, organizacja lub osoba wspierająca finansowo jakieś przedsięwzięcie, często w zamian za reklamę”. Sponsorowanie - „jeśli jakaś instytucja, organizacja sponsoruje coś, np. czyjąś działalność lub jakieś przedsięwzięcie w całości albo w części, często w zamian za reklamowanie własnej działalności”.

Definicje sponsoringu zawarte są także w niektórych ustawach (tylko dla potrzeb tych ustaw), jednak podatnik może się nimi posiłkować również dla celów podatkowych. I tak np. w rozumieniu art. 2 pkt g Europejskiej Konwencji o Telewizji sponsorowanie oznacza „udział osoby fizycznej lub prawnej, niezaangażowanej w działalność transmisyjną ani w produkcję dzieł audiowizualnych, w bezpośrednim lub pośrednim finansowaniu programu w celu promocji jej nazwy, znaku fabrycznego lub wizerunku”. Z kolei na podstawie art. 4 pkt 7 ustawy o radiofonii i telewizji sponsorowaniem jest „bezpośrednie lub pośrednie finansowanie albo współfinansowanie tworzenia lub rozpowszechniania audycji lub innych przekazów przez osobę niebędącą nadawcą lub producentem audycji, dla upowszechnienia, utrwalenia lub podniesienia renomy nazwy, firmy, znaku towarowego lub innego oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, jego działalność, towar lub usługę”.