Bilans jednostek nieprowadzących działalności gospodarczej

Pod pojęciem „zestawienie statyczne” rozumiemy fakt, że bilans sporządzany jest „na dzień...”, a nie „za okres...”. Pokazuje więc informacje o strukturze majątku i źródłach jego finansowania w danym dniu. Dniem tym jest tak zwany dzień bilansowy, czyli dzień zamknięcia ksiąg.

Podstawowym aktem prawnym, który reguluje rachunkowość jednostek, jest jednak oczywiście ustawa o rachunkowości. Wspomniane rozporządzenie jest jedynie aktem prawnym upraszczającym niektóre zasady rachunkowości jednostek non-profit oraz formę ich sprawozdania finansowego. Rozporządzenie dopuszcza sporządzenie bilansu w dwóch formach:

• aktywa i pasywa są podane w następującej po sobie kolejności - to jest najpierw aktywa i suma łączna aktywów, następnie pasywa i suma łączna pasywów;

• w formie dwustronnej tabeli - po lewej stronie aktywa, po prawej pasywa z podsumowaniem wartości aktywów i pasywów u dołu tabeli.

Bez względu na wybraną formę sporządzenia bilansu powinien on zapewnić informacje o stanach aktywów i pasywów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych roku bieżącego i poprzedniego.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej zasadami podział poziomy bilansu jest dokonany poprzez podział na aktywa i pasywa. Pod pojęciem aktywów ustawa o rachunkowości rozumie kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Ustawa o rachunkowości nie definiuje pojęcia pasywów. Możemy jednak powiedzieć, że pasywa to źródła pochodzenia (finansowania) majątku (aktywów).