Artykuł
Przerywany system czasu pracy - warunki wprowadzania i stosowania
W przerywanym systemie czasu pracy istnieje możliwość podzielenia na dwie części czasu pracy, jaki pracownik ma do przepracowania w danym dniu, przerwą niewliczaną do czasu pracy. Każda z tych części jest czasem pracy, w ramach którego pracownik jest zobowiązany świadczyć pracę pod kierownictwem pracodawcy we wskazanym przez niego miejscu i czasie.
Możliwość stosowania przerywanego systemu czasu pracy nie jest uzależniona tylko od swobodnego uznania pracodawcy. Efektem tego jest określenie przesłanek, które muszą być spełnione, aby pracodawca mógł wprowadzić omawiany systemem czasu pracy. Przerywana organizacja czasu pracy może zostać wprowadzona pod warunkiem istnienia specyficznych uwarunkowań istniejących u pracodawcy. Sprowadzają się one w praktyce do zmian w poziomie zapotrzebowania na pracę w ciągu dnia. Wprowadzenie przerywanego systemu czasu pracy jest możliwe wówczas, gdy jest to uzasadnione:
● rodzajem pracy lub
● jej organizacją.
Powyższe przesłanki nie zostały przez ustawodawcę doprecyzowane, zatem rolą pracodawcy jest dokonanie oceny, czy prace, jakie wykonują pracownicy, uzasadniają wprowadzenie tego systemu. W praktyce omawiany system czasu pracy może być stosowany do pracowników zatrudnionych w hotelarstwie, w gastronomii, do pracowników obsługi, pracowników rolnych, jak również kontrolerów w komunikacji miejskiej.
Przerwa oraz rozkład czasu pracy
Cechą odróżniającą przerywany system czasu pracy od pozostałych systemów jest występowanie przerwy. Nie należy jej w żadnym wypadku mylić z obligatoryjną 15-minutową przerwą wliczaną do czasu pracy, która co do zasady przysługuje każdemu pracownikowi, którego wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin. W omawianym systemie pracodawca może przerwać prace tylko jedną przerwą, a nie kilkoma przerwami w danej dobie.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right