Jak należy prawidłowo prowadzić i przechowywać dokumentację płacową
Prawidłowe prowadzenie i przechowywanie dokumentacji płacowej jest jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy i wynika wprost z przepisów Kodeksu pracy. Aby prawidłowo wywiązywać się z tego obowiązku, należy przede wszystkim wiedzieć, co jest dokumentacją płacową, a także zrozumieć sens jej prowadzenia.
Dokumentację płacową stanowią przede wszystkim źródła prawa i akty decyzyjne, dokumenty pracownicze oraz okresowa dokumentacja pomocnicza i obliczeniowa.
Akty decyzyjne określają podstawowe zasady ustalania i obliczania należności obowiązujące w konkretnym zakładzie pracy. Do tej grupy można zaliczyć układ zbiorowy pracy oraz regulamin wynagradzania. Ponadto dokumentację płacową stanowią:
● przepisy normujące problematykę wynagradzania, a więc akty normatywne: Kodeks pracy, Kodeks cywilny, ustawy i rozporządzenia tworzące prawo pracy, prawo cywilne, prawo ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego, prawo emerytalno-rentowe oraz prawo podatkowe w zakresie spraw płacowych,
● interpretacje urzędowe ww. przepisów,
● orzecznictwo sądowe w sprawach płacowych,
● opinie prawne w konkretnych sprawach dotyczących wynagrodzeń,
● uchwały, zarządzenia, postanowienia organów przedsiębiorstwa w sprawach polityki płac, planów zatrudnienia i płac oraz w innych sprawach płacowych - grupowych i indywidualnych,
● wydane zaświadczenia w sprawach wynagrodzenia,
● sprawozdawczość dotycząca zatrudnienia i płac,
● analizy płac, raporty, ekspertyzy, wnioski,
● korespondencja płacowa (pisma, podania, odwołania, odpowiedzi).
We wszystkich zakładach pracy dokumentami potwierdzającymi nawiązanie stosunku pracy i ustalenie wynagrodzenia są umowy o pracę lub inne akty równorzędne. Następuje w nich zgodne oświadczenie woli pracodawcy i pracownika dotyczące zawarcia stosunku pracy. Strony umawiają się co do warunków i wysokości wynagrodzenia za pracę.
Dokumentami decyzyjnymi w sprawie płac pracowników są także:
● porozumienie o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia (art. 23 § 1 k.p.),