PODSTAWA WYMIARU ZASIŁKU Z UBEZPIECZENIA WYPADKOWEGO

Ustawa z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm., dalej: „ustawa wypadkowa”) stanowi, że podstawę wymiaru świadczeń z tytułu choroby z ubezpieczenia wypadkowego stanowi kwota będąca podstawą wymiaru składek na to ubezpieczenie. Jest to kwota stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Odesłanie w ustawie wypadkowej w tym zakresie do przepisów rozdziału 8 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 60, poz. 636 ze zm., dalej: „ustawa zasiłkowa”) dotyczy ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, który przysługuje pracownikom.

Ustalając podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla pracowników w pełnym wymiarze czasu pracy należy uwzględnić przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie wypadkowe. Przychód, po odliczeniu tej kwoty, stanowi wynagrodzenie pracownika.