Artykuł
Ubezpieczenia społeczne osób współpracujących (cz. I)
UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE OSÓB WSPÓŁPRACUJĄCYCH (cz. I)
Coraz częściej w praktyce obrotu gospodarczego spotykamy się z określeniem "osoba współpracująca". Co w praktyce oznacza to pojęcie? Kim są te osoby? Jak kształtują się obowiązki dotyczące ubezpieczeń społecznych pracodawcy, który zatrudnia osoby współpracujące?
Zgodnie z art. 8 ust. 11 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), zwanej dalej ustawą o s.u.s., osobą współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność jest małżonek, dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione, rodzic, macocha, ojczym oraz osoba przysposabiająca, jeżeli z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje przy prowadzeniu tej działalności. Jeżeli wymienione wyżej kryteria spełnia pracownik, wówczas do celów ubezpieczeń społecznych traktowany jest jak osoba współpracująca.
+
Pamiętaj! Nie jest natomiast osobą współpracującą osoba, z którą została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego. Przy ustalaniu, czy członek rodziny powinien być uznany za osobę współpracującą, nie ma znaczenia okres, przez który wykonywana jest współpraca, wymiar czasu pracy ani wiek tej osoby. Cudzoziemiec, który współpracuje przy prowadzeniu pozarolniczej działalności na podstawie polskich przepisów, podlega od 1 stycznia 1999 r. ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania współpracy na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o s.u.s.
